சுதந்திரம் நோக்கிப் பயணித்து
சூனியத்தை அடைந்த
சூட்சுமத்தில் தான் இன்னும் எமது
வெட்கம்கெட்ட இறுமாப்பு உயிர்வாழ்கின்றது
முகங்கள் தொலைந்த உருவங்களில்
என்னும் அழுகை சிரிப்பு சத்தங்கள்
அதைவிட மேலான கோபங்கள் ஆவேசங்கள்
வெறியோடு நெஞ்சு மயிரைப் புடுங்கி
அண்ணாந்து ஊதியபோதும்
முகத்தை உணரமுடியவில்லை
நாம் தொலைந்து போனோம்
எம்முடன் எடுத்துவந்த
சாப மூட்டைகளில் தலையை சாய்த்து
புலம்பிக்கொண்டிருக்கின்றோம்
சாப மூட்டையுடன் தலைமுறை தலைமுறையாக நடந்து
ஒருவழியாக மயானத்தை அடைந்துவிட்டோம்
சுடலைஞானம் தனக்கு தனக்குதான் பிறந்துவிட்டது என்று
அங்கேயும் குத்துப்பாடு நடக்கின்றது
விசும்பலும் வெளிப்படும் கண்ணீரும்
பிரசவ வலிகளும் நாதியற்றுப்போனது
இருந்தும்
நடைபிணங்களின் வாய்கள்
ஓயாது அரசியல் பேசுகின்றது
தெருப்போக்கனாய் நாடோடியாய்
அகதியாய் அடிமையாய் சுயம் மாறியபோதும்
எம்மோடு வாழும் சாபங்களை
வாழவைத்துக்கொண்டிருக்கின்றோம்
தெற்கில் இருந்து வந்த டாங்கிகளும்
வடக்கில் இருந்து வந்த தேர்களும்
பலப்பரீட்சை நடத்தியதில்
வன்னி உருக்குலைந்து போனது
வடம் பிடித்த மக்கள் முடமாகிப்போனார்கள்
ஊனமுற்ற உடல்கள்
போரின் வேதனையை பற்றி பேசுகின்றது
ஊனமுற்ற மனங்கள்
போரின் தோல்வியைப் பற்றி பேசுகின்றது
புதிய தேர்கள் தயாரக இருக்கின்றது
சோடினைகள் பலமாக இருக்கின்றது
வடம்பிடிக்கும் மக்கள் முடமாகிவிட்டார்கள்
ஆனாலும் தேரிலிருந்து இறங்க முடியாது
முடமானவர்களை தூக்கிவிடவும் ஏலாது
வெள்ளை வீதிகளில் வெள்ளோட்டம் விடவே
நேரம் போதாமல் இருக்கின்றது.
சத்தியமும் தர்மமும்
சாவுகளை உயிர்ப்பிப்பதில்லை
சிந்திய கண்ணீரை மீண்டும்
உணர்வுகளுக்குள் சேர்ப்பதில்லை
இருந்தும்
எம்மிடமே இல்லாத இரண்டும்
எமக்கு துணை இருக்கும் என்று நம்புகின்றோம்
தேரில் இருக்கும் வரை உங்களுக்கு
கண்ணீர் தீர்த்மாக தெரியும்
பசி விரதமாக தெரியும்
குருதி குங்குமமாகத் தெரியும்
அழத்தென்பில்லாத உணர்வுகள்
பக்தியாகத் தெரியும்
தேசிய வரத்தை தவிர
உங்களால்
எதையும் அவர்களுக்காக
வழங்கமுடியாது
நீங்கள் தரும் வரமாகவே
அவர்கள் இருக்கின்றார்கள் என்பதை
உங்களால்
எக்காலத்திலும் உ
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக